Wielki powrót do Spały

Po dość długiej, bo kilkuletniej przerwie, Fundacja Aktywnej Rehabilitacji powróciła do Centralnego Ośrodka Sportu w Spale, przywitana uśmiechem pamiętających nas pracowników oraz wyciągniętą do pomocy dłonią.

Zorganizowany w terminie 1-12 września Obóz Aktywnej Rehabilitacji zrealizowany został w ramach projektu „Kompleksowa Aktywizacja Społeczna osób poruszających się na wózku inwalidzkim VI” finansowanego ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

W Ośrodku Przygotowań Olimpijskich 11 beneficjentów poprawiało swoją kondycję i wytrzymałość na treningach ogólnousprawniających, doskonaliło technikę jazdy (również w terenie), opanowało podstawy dyscyplin paraolimpijskich takich jak łucznictwo, pływanie czy boccia. 

Sztukę rywalizacji fair play, poprawnego komunikowania się, aktywnego słuchania oraz pracy i zarządzania grupą uczestnicy ćwiczyli w teorii podczas warsztatów kompetencji społecznych, zaś w praktyce na grach zespołowych czy podczas gry terenowej.

Z cyklu wieczornych pogadanek beneficjenci wynieśli wiedzę z zakresów medycznych, społecznych oraz prawnych aspektów życia osób z niepełnosprawnością.

Urozmaiceniem, dla bardzo obciążających fizycznie treningów, były zajęcia z origami, nota bene usprawniające koordynację wzrokowo-ruchową oraz motorykę małą. Atrakcyjnym przerywnikiem był spacer po urokliwej Spale gdzie odwiedziliśmy 94-letniego żubra oraz spływ kajakowy po Pilicy. Uczestnicy w trakcie trwania obozu integrowali się grając drużynowo w „Tajniaków”, śpiewając przy dźwiękach akordeonu, a po uroczystym zakończeniu i rozdaniu dyplomów tańcząc do późnych godzin nocnych. Czas spędzony w Spale oraz poznani tam ludzie z pewnością zostaną zapamiętani na długo, a samo miejsce kojarzyć się będzie z ciepłą, przyjacielską atmosferą i otwartością.

A oto, co o obozie mówią Uczestnicy:

”Był to mój pierwszy obóz organizowany przez Fundację. Jeżeli chodzi o moje pierwsze odczucia bezpośrednio po przyjeździe do ośrodka w Spale to byłam przerażona, nie tylko ze względu na to, że był to mój pierwszy wyjazd bez bliskich, ale też ze wzglądu na to, że nie byłam pewna czy jestem na tyle sprawna, aby sobie poradzić.

Już pierwszego dnia zostaliśmy poddani testom sprawnościowym, które miały ocenić nasze dotychczasowe osiągnięcia. Szczerze powiedziawszy, przez pierwsze dwa dni miałam ochotę spakować walizki i wrócić do domu. Wszystko zmieniło się w momencie kiedy poznałam bliżej kadrę oraz uczestników. Świetnie się zgraliśmy i mino, że każdy dzień był naznaczony ogromem pracy, niósł ze sobą też wiele śmiechu i pozytywnych doświadczeń. Każdego dnia uczyłam się nowych rzeczy, od tych prozaicznie prostych, tak jak np. ubieranie się, czy poprawnej techniki jazdy na wózku, po te trudniejsze jak np. jazda slalomem, czy zjeżdżanie samodzielnie ze schodów. 

Uważam, że każde zajęcia były bardzo przydatne i na pewno w jakimś stopniu wpłynęły na nasze życie codzienne. Oprócz tego codziennie odbywały się pogadanki, które według mnie były bardzo potrzebne, ponieważ mogliśmy porozmawiać z ludźmi, którzy borykają się z podobnymi problemami jak my, czyli ludźmi, którzy po prostu nas rozumieją i starają się znaleźć rozwiązania dla nas jako uczestników po to, aby ułatwić nam życie.

Uważam, że tego typu obozy są bardzo potrzebne, ponieważ uczą samodzielności od początku do końca. Z własnego doświadczenia wiem, że gdyby nie Ci ludzie, którzy byli tam ze mną, nie ruszyłabym z miejsca. Uważam, że obóz został świetnie zorganizowany, dobór zajęć był bardzo ciekawy i przydatny i choć momentami było baaaardzo trudno, to niczego nie żałuję.

Basia

”Obóz farowski polecam każdemu jest tam cudowna rodzinna atmosfera. Można tam udoskonalić technikę jazdy na wózku i nauczyć się czegoś kompletnie nowego. Można również wymienić się doświadczeniami, dostać cenne rady oraz uzyskać odpowiedzi na nurtujące pytania.

Sebastian

Projekt finansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Fundacji PZU