Aktywni rozgrzali zimny wrzesień w Spale

---

Uczestnicy poza poczuciem humoru zaprezentowali twórcze i refleksyjne podejście do obozowych wydarzeń, dlatego przeczytajmy, co sami napisali o swojej obozowej przygodzie:
„W dniach 8 – 17 września 2010r. odbył się kolejny obóz aktywnej rehabilitacji I-go stopnia. Tym razem miejscem spotkania była urocza Spała. Czas na obozie upływał nam szybko pomiędzy poszczególnymi zajęciami i dokładnie zorganizowanymi spotkaniami. Nikt nie miał nawet chwili na nudę, kadra zadbała, by cały dzień upływał nam aktywnie i intensywnie. Podczas techniki jazdy uczyliśmy się ergonomicznego jeżdżenia na wózku, dopasowywania jego właściwości do własnych potrzeb oraz pokonywania różnorodnych barier architektonicznych, niestety wszechobecnych w naszym życiu. Naszą tężyznę fizyczną, wydolność organizmu oraz ogólną sprawność ćwiczyliśmy podczas treningu ogólnokondycyjnego. Uzyskaliśmy wiele pomocnych wiadomości na przyszłość: jak dbać o nasze ciało i minimalizować negatywne skutki przebywania na wózku. Naszą wiedzę na różnorodne tematy dotyczące osób po urazie rdzenia kręgowego poszerzały codzienne pogadanki.

Ogromną radość oraz dawkę emocji dostarczały nam zajęcia sportowe. Każdy z nas miał szansę posmakować strzelania z łuku, gry w tenisa stołowego oraz pływania. Pierwsze dyscypliny pozwoliły nam sprawdzić i poćwiczyć naszą koncentrację, celność, uwagę, a także zwinność i refleks. Z kolei woda dała nam niepowtarzalną okazję, by „oszukać grawitację” i na nowo poczuć się jak przed wypadkiem- bez ograniczeń i swobodnie. Dzięki temu, że od początku obozu zostaliśmy podzieleni na grupy pod względem naszych umiejętności, wszystkie te zajęcia były doskonale dopasowane do naszych możliwości i sprawiały nam wiele przyjemności.

Deszczowe wieczory w Spale wcale nam się nie dłużyły. Próbowaliśmy różnorodnych konkurencji zespołowych, tj. rugby na wózkach, koszykówki, gry w kręgle, bocci, unihokeja. Prócz ducha rywalizacji towarzyszył nam nieustanny śmiech. I to chyba najbardziej pozostanie w naszych sercach. Jakkolwiek był to czas niezwykle intensywny, czas zdobywania wiedzy i umiejętności - dla nas był to przede wszystkim czas zabawy i cieszenia się własną aktywnością. Tak niezwykłą atmosferę stworzyła kadra oraz zespół wolontariuszy – zawsze zaangażowanych, chętnych do pomocy, cierpliwych i uśmiechniętych. Pozostaje nam czekać na stopień drugi oraz spróbować zajęć w regionie”.

[K.G. i M.F., R.J.]

Dyskusja