No to chlup!!

Ludzie od niepamiętnych czasów byli zafascynowani i ciekawi tajemnic głębi mórz i oceanów. Nikt wtedy nie myślał, że osoba na wózku może zasmakować i odnaleźć odpowiedzi na pytania związane z zakamarkami podwodnego świata. Dzisiaj nurkowanie osób z niepełnosprawnością ruchową jest czymś normalnym, na porządku dziennym.

4-9 grudnia 2012 roku w spalskich basenach odbył się XVI już obóz nurkowy aktywnej rehabilitacji. Spośród chętnych osób z całej polski, możliwość sprawdzenia się podczas podwodnych zmagań dostało tylko dziewięcioro śmiałków. Prócz samego nurkowania w harmonogramie znalazły się również zajęcia pływackie prowadzone przez instruktorów FAR mające na celu poprawić technikę oraz pływalność.

Pierwszy dzień był sprawdzianem dla naszych ochotników, niektórzy weszli do wody po raz pierwszy po dłuższej przerwie. Już na pierwszym treningu mogliśmy ocenić pływalność naszych uczestników. Okazało się, że umiejętności i wytrzymałość niektórych z nich były imponujące. Znaleźli się również tacy, którzy mieli duże predyspozycje do nurkowania – opadali na dno jak kamień. Środowy wieczór należał do naszych podwodnych mentorów ze Stowarzyszenia CTP „Nautica”: czyli Oli, Maćka, Tomka pod wodzą Pawła. Przekazywali nam oni wiedze niezbędną do pierwszego zanurzenia.

Czwartek, czas na nura!! – w czwarty dzień tygodnia poziom adrenaliny i ekscytacji podniósł się do maksimum. Był to dzień pierwszego zanurzenia pod wodę na dłużej niż parędziesiąt sekund. Zmontowanie, i sprawdzenie sprzętu no i chlup! Nagle wszystkie bariery związane z poruszaniem się zniknęły. Dla niektórych było to przeżycie nie do opisania, porównywalne do latania a nawet do braku grawitacji.  Gdyby powietrze w butli nie kończyło się tak szybko zapewne chcieliby zostać tam na dłużej.
Nie spotkaliśmy pod wodą rafy, żółwi czy innych żyjątek mieszkających w toni, ale myślę, że basen też ma swoje uroki. Maćku dziękujemy za film, który uwiecznił piękno basenowej głębi… :-) :-) :-)

Mimo pogody, która nie sprzyjała do wynurzenia nosa z pod pierzyny dni mijały nam bardzo szybko i przyjemnie.  Atmosfera, która panowała na obozie była przesympatyczna, a to za sprawą poczucia humoru uczestników i kadry. Na pewno każdy z nas zapamięta dowcipy, którymi sypał nasz Guru nurkowy Paweł. Dziękujemy Ci Pawle za to, że nie pozwoliłeś aby nasze buźki przestały się uśmiechać. Olu, Maćku i Tomku wam również dziękuję za to, że dbaliście o to żeby nikomu się nie nudziło. Nie zapomnimy „Singerowskich” wieczornych spotkań.
Dziękuję wszystkim za to, że zjawiliście się w Spale i wytrwaliście ciężkie parogodzinne zajęcia w wodzie. Pozdrawiam cieplutko i życzę wszystkim dużo zdrowia a przede wszystkim tyle wynurzeń ile zanurzeń. Mam nadzieje, że spotkamy się niebawem w podwodnym świecie gdzie nie ma żadnych ograniczeń.

        Pozdrowienia z zaśnieżonej Warszawy

Karol

Zobacz zdjęcia »