Obóz Aktywnej Rehabilitacji, Wisła 21.11.2011-03.12.2011

Aktywne potyczki  w poetyckiej krasie na wiślańskich szlakach w bardzo krótkim czasie.
Piękna górzysta miejscowość Wisła przywitała nas w późnojesiennej szacie. Choć mieliśmy obawy, że śnieg spadnie lada dzień, słoneczna aura napawała nas poetyckim optymizmem. Optymizm się opłacił, pogoda nie płatała nam jesiennych figli. Takie warunki atmosferyczne  pozwoliły nam zrealizować misternie uknuty wcześniej plan obozu Aktywnej Rehabilitacji pod długą i jakże wymowną nazwą: „Kompleksowa aktywizacja społeczna i zawodowa osób poruszających się na wózku inwalidzkim”. Intensywne treningi dały w kość kadrze oraz uczestnikom ale radość i zadowolenie z pobytu na obozie przyćmiła wszystkie „ciemne strony mocy”. Odzwierciedleniem uroku obozowego życia niech będą fotki zamieszczone w galerii oraz wiersz poniżej napisany przez jednego z uczestników:

Głośno wyrażam tutaj swoją wolę,
chcę za szefową obozu wciąż mieć Jolę.
Marka z Tomkiem, Darka z Maczo,
bo najlepiej nam tłumaczą
obowiązki nasze, wskażą słuszne prawa,
że trud, praca, wysiłek to dobra zabawa.
Jasiu z Karolkiem i Piotrki dwa,
żadna chwila z Wami nie może być zła.
Godzina za godziną – apogeum frajdy,
my herosi, za nami ciamajdy.
Dzięki Wam – przemiłej Kadrze
i „chodziakom” – no bo wszakże,
bez przesady wyznać muszę,
że oddają nam swe ciało i duszę!
Bez Was Wisła nudna, szara,
w dłoniach Waszych czysta wiara.
Chętni sercem do zabawy, pracy, psoty,
tutaj lizak toż to medal szczerozłoty!
Gdzie indziej spotkać wspanialszą przygodę,
gdy trud, wysiłek jest dany w nagrodę?!
Więc dziękuję wszystkim – dzięki Wam
przyjaciół w Was szczerych mam.
Będę śnił, tęsknił i pisywał listy,
dla mnie fakt to oczywisty.
Kiedyś, może... wierzyć bardzo chcę,
nasze drogi znów spotkają się.
Wiem, gaduła ze mnie i kawał smyka,
odmłodzony kłania się – Wasz Ryś Partyka

 03.12.2011 Jolanta Tuz