Oczami tetra kursantów

Przy tych posiłkach czas upływał nam także pod znakiem rozmów na interesujące tematy, które były kontynuacją twórczych rozmów odbywających się podczas kursu. Uczyliśmy się także, jak pokonywać przeszkody, których przecież nie brakuje na naszych drogach i chodnikach. Jazda przodem, tyłem, slalomem, przejeżdżanie przez progi; to wszystko przyda się z pewnością w codziennym życiu. Sen z powiek spędzały nam głównie materace, na których wykonywaliśmy ćwiczenia kluczowe na drodze do samoobsługi. Krzysztof i Mirek wyciskali z nas siódme poty, a pocieszeniem nie może być fakt, że to jedynie dwa dni żmudnego „walczenia” w parterze. Zrozumieliśmy, że musimy „zaprzyjaźnić” się z materacem na co dzień.
Było też dużo śmiechu, zwłaszcza kiedy jeździliśmy po sali z ringo na głowach albo graliśmy wielką gumową piłką w „zbijanego” (w tę rolę wcielił się nasz chodziak Mariusz z pomarańczowym afro na głowie i stwierdzonym zgodnie przez resztę grupy brakiem umiejętności usiedzenia w jednym miejscu). Jak się później okazało zabawy z piłkami miały swój cel. Był to wstęp do późniejszych zadań celowych. Ostatniego wspólnego wieczoru poznaliśmy bliżej zasady gry w rugby. Rozegraliśmy nawet krótki mecz – kadra kontra uczestnicy. Wynik był do przyjęcia, a my jako początkujący poradziliśmy sobie całkiem nieźle. Całej naszej trójce spodobał się ten sport i zapewne wkrótce spotkamy się na pierwszym treningu.
Najbardziej niespodziewaną atrakcją kursu było natomiast strzelanie z karabinu pneumatycznego na strzelnicy sportowej. Przez chwilę mogliśmy poczuć się jak żołnierze, no…może „tetra - żołnierze”.

Choć pogoda w Kołobrzegu nie dopisała, kurs był wspaniałym doświadczeniem, które na pewno będzie owocować. Zrobiliśmy pierwszy krok do samodzielności, a jak wiadomo najtrudniejszy jest pierwszy krok.
W imieniu uczestników bardzo dziękuję całej kadrze.

[MJ]

Galeria