Parapciuszki i tetrapciuszki w Wiśle

---

21-30.11.2014 r.

Niepełnosprawność może przytrafić się każdemu – pięknej dziewczynie, wysportowanemu facetowi, osobie aktywnej i spokojnemu domatorowi. Na początku wydaje się, że życie się skończyło, ale w rzeczywistości nie jest to prawda. Fakt, nie wszyscy potrafią sobie ze swoją niepełnosprawnością poradzić, wiedza na temat samoobsługi, techniki jazdy wózkiem jest poniekąd hermetyczna. Tu jednak z pomocą przychodzi FAR.

Na listopadowym Warsztacie Aktywnej Rehabilitacji spotkało się dziesięciu „parapciuszków” (paraplegików) i trzech „tetrapciuszków” (tetraplegików), w większości „świeżaków”, po niedawno doznanym urazie rdzenia kręgowego. Każdy miał obawę, czy da radę. Przerażała intensywność zajęć – pobudka o 7:00, treningi do 21:00. Ale dzięki ludziom, których tu spotkaliśmy rzeczywistość okazała się jednak zupełnie inna. Nie ma się czego obawiać. Po dziesięciu dniach treningów staliśmy się znacznie sprawniejsi i pewniejsi siebie. Sporo nauki i wyzwań jeszcze przed nami, ale wiemy już do czego i jak dążyć.

Wszystkim, którzy znaleźli się w podobnej sytuacji, gorąco polecamy obozy FAR.

O 7 rano wstajemy i od razu harujemy.
A gdy nie dajemy już rady, zaczynają się wykłady.
Bo cały ten FAR, to dla nas wszystkich dar.
Dla naszej farowskiej braci, za wszystko PFRON płaci.
Są też wolontariusze, bo mają dobrą duszę.
A z kobiet to mamy Kaśki, co są z nich niezłe laski.
Szefowa to Jola Jadowita, kobita znakomita.
I inni instruktorzy, to dla nas jest dar boży.

Uczestnicy WAR
Wisła, 21-30.11.2014

Zobacz zdjęcia »