Tylko mieczy było brak…

Wszyscy ci, którzy w terminie 06-13.04.2014 r. przebywali w Wałczu, mogli usłyszeć rozchodzący się echem, niczym na polu średniowiecznej bitwy, huk i zgrzyt metalu.

Nie były to odgłosy rekonstrukcji bitwy pod Grunwaldem, lecz odbywającego się w tym czasie obozu rugby na wózkach. Jego uczestnikom nie można było jednak odmówić uznania ich waleczności, determinacji i żądzy zwycięstwa porównywalnej z tą, jaka towarzyszyła rycerskimi potyczkom. Było to siedem ciężkich dni, pełnych wyrzeczeń, wymagających nieustannego zaangażowania i wykrzesania resztek sił w trakcie każdego z treningów. A nie było ich mało… Pomimo narastającego z upływem dni zmęczenia, jego uczestnicy wykazywali ogromną wolę walki, niezbędną do osiągnięcia upragnionego celu –  bycia najlepszym. Jak przystało na drużynę i „braci w boju” wspierali się w chwilach słabości, podnosząc upadające pod wpływem zmęczenia morale. Niejeden z nich wpadał w „bitewny szał” i niczym Berserker parł na przód porywając resztę za sobą. Intensywność obozu sprawiła, iż rzucając się w wir walki zatracili poczucie czasu i ostatniego dnia trudno było im uwierzyć, że to już koniec. Na szczęście mieli świadomość, że za kilka dni znowu spotkają się treningu by zmierzyć się ze sobą na boisku.

Obecny tam byłem, to wszystko widziałem i dla potomnych spisałem –  Krzysztof Kranz